Przysiadłam pod chatą zielarki. W ciepłym półcieniu mogłabym tak siedzieć bez końca. Co chwilę ktoś podchodzi i pozdrawiamy się słowem lub tylko serdecznym uśmiechem. Za chwilę zaniesiemy nasze placki do znajomych. Nakarmimy: muzyków, grajków, garncarzy i brązownika, z którymi krzyżujemy świadome kroki. Ale póki co, oddaję się nadal patrzeniu i chłonę atmosferę cudownego festiwalu pod hasłem „My, Słowianie”. Tu i tera.
{I’m proud to be a slavic woman}
Dodaj komentarz
Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.
Barbara
MIMI, jak pięknie wyglądasz….jak prawdziwa Słowianka😍😍😍. Uroczo wyglądasz w tym stroju💗.
admin
Dzięki, Kochana za komplement 😊😊
Wiesz, ja kocham te wszystkie moje nowe stroje. Za kolory, za len, wełnę. Za tradycję, rdzenność…
Mam na sobie: tunikę, koszulę i spodnie lniane. Do tego chusteczka 😉 W kolorze spodni miałam jeszcze woreczek.
To strój mniej „właściwy” luźniejszy, ale dopuszczalny 😉